Kalau saya kan......

Kalau saya marah kan, mst saya rs bengang gila... kalau org yg buat saya marah tu ada kat depan saya...

nak je saya tumbuk dia guna tangan saya ni..
nak je saya sepak dia guna kaki saya ni...
nak je saya maki hamun dia guna mulut saya ni..

Tapi kan, bila saya fikir2 balik...
Tangan saya ni Allah kurniakan untuk buat kebaikan...Bagi sedekah ke, tolong org ke... Patut ke saya tumbuk dia eh??
Kaki saya ni Allah kurniakan untuk buat kebaikan... Pergi masjid, pergi sekolah, pergi jalan2 cari ilmu... Patut ke saya sepak dia eh??
Mulut saya ni pun Allah kurniakan untuk buat kebaikan... Bercakap perkara yg menyenangkan, berdakwah, berzikir... Patut ke saya maki hamun dia eh??

Tak patut kan??

Kalau saya bosan kan, saya mest rasa benci gila dgn life. Kadang2 saya selalu mengeluh..." Adoii, bosan gila hidup ni, bila la aku nk habis study ni, bila la aku nk jd org dewasa ni...bla bla bla". Lepas tu, sbb saya bosan, saya mest gi jalan2 cari kawan... Sembang2 pasal awek ke, pasal makan DS ape malam nanti ke... Bila dah lepak, confirm masa habis 2 - 3 jam... Lepak memang best gilaaaa....

Tapi kan, bila saya fikir2 balik...

Life saya ni Allah kurniakan untuk buat kebaikan... Berdakwah ke, berbakti pada ibu bapa ke... Patut ke saya bosan dgn life eh??

Bila saya bosan, saya mesti pergi cari kawan2.. kononnya kawan tu boleh hilangkan boring.. Kenapa ya saya x cari Allah s.w.t bila saya bosan? Allah s.w.t tu kan sentiasa bersama dgn hambanya? Sentiasa melihat perbuatan hambanya? Sentiasa mendengar rintihan hambanya?Patut ke saya cari kawan saya bila bosan eh??

Masa saya ni pun Allah kurniakan untuk buat kebaikan...Berzikir ke, hafaz al-quran ke...Patut ke saya bazirkan dgn lepak dgn kawan2 eh???

Tak patut kan???

Kalau saya rindu kat si dia kan, saya mst rs nk dgr je suara dia... Mesti rasa mcm nk call dia..Kalau x dpt call, dpt msg dgn dia pn jadi la...Rindunyaaaa....

Tapi kan, bila saya fikir2 balik...

Perasaan rindu tu Allah s.w.t yg kurniakan... Patut ke saya rindu dekat org lain eh??
Patut ke saya rindu dekat hambanya, sedangkan Dia si Maha Pencipta??
Patut ke??

Tak patut kan??

Bila saya fikir2 lagi kan... Banyaknya bnda yg saya buat, tp saya jarang ingt Allah s.w.t.. Kenapa eh??

Saya nk jugak jd mcm para sahabat, ada iman yg mantap..
Saya nk juga jd mcm para sahabat, hidup hanya untuk Allah s.w.t..
Kalau boleh, semua benda yg saya buat, semua mesti sebab Allah s.w.t...

Seronoknya, kalau sy dapat buat semua ni... Lepas tu saya masuk syurga..

Waaahh..seronok...

kan??? =)